Enig idee wat het kost om een site als nifty in stand te houden, aardig wat hoor. Dus als je wilt blijven genieten van al dat leuks, overweeg eens om er een bijdrage aan te leveren. Kijk even op DONATE in het menu.
Autobaan 3
Urinoirs
Toen....... gebeurde het. Kennelijk was het een dagdroom die zich voor mijn geestesoog afspeeldek. Tien, hooguit vijftien seconden kan die hebben geduurd maar het leek wel een uur. Dat was dan wel een heel leuk uurtje.
Het begon met een bekende, mijn linker buurman op Schiphol, die nu rechts van mij aanschoof. Ik zag hem, ondanks mijn riante uitzicht op de ingang niet aankomen. Hij stond er gewoon ineens. Doordat hij nu rechts van me stond en hij met zijn rechterhand in zijn slipje greep had ik een nog beter uitzicht dan de vorige keer. Nou ja, natuurijk ook doordat ik alles nu helemaal zelf kon regelen, zoals bleek. Die lange dunne lul viel weer op dezelfde manier naar beneden en eindigde binnen de rand van het urinoir. Zijn kleine bosje lulhaar benam nu op geen enkele manier het uitzich op de lengte van zijn lul. Ik blijf bij ongeveer eenentwintig en een halve centimeter, zoals de vorige keer had berekend. Het verschil was wel dat ik nu het eind ook kon zien doordat die urinoirs zo dicht naast elkaar hingen. Maar ik kon meer zien want ik had zelfs de mogelijkheid om hem recht van voren te bekijken, alsof mijn ogen in dat urinoir zaten. Ik zag dat zijn eikel inderdaad net zo breed was als zijn lul maar de verdikking van het randje was vanuit deze positie iets duidelijker zichtbaar. Zijn voorhuid was precies zo lang als zijn eikel en de opening was bijna even groot als die eikel dik was. Ik kon zo recht op het puntje van die eikel kijken en zag dat die glanzend glad licht rood was, met een plasspleetje dat helemaal in verhouding was met de dikte van die lul, echt prachtig. Ik zag zijn lul even opwippen, het spleetje opende zich een beetje en zijn straal, dun en krachtig, kwam op gang. Tegelijkertijd kwam zijn lul eerst een beetje naar voren en vervolgens, al plassend verder omhoog, eerst nog recht vooruit maar na even ging hij verder. Op vijfenveertig graden raakte de straal de bovenrand van het urinoir maar het oprichten ging gewoon door. Hij plaste op de bovenrand en tenslotte helemaal op de tegels en hij kwam aardig hoog. Zijn voorhuid was inmiddels vanzelf bijna helemaal teruggetrokken. De straal werd wat minder fel en stopte tenslotte. Het laatste beetje liep langs zijn stijve, over de verdikking van de pisbuis naar beneden. De laatste druppels liepen over zijn strakke haarloze zak, waarvan de inhoud helemaal in verhouding was met de dikte van zijn lul, en vielen in het urinoir. Hij drukte zijn lul helemaal leeg, waardoor er nog wat langs droop en verder naar beneden drupte. Hij zette zijn hand om zijn stijve heen, trok een paar keer stevig en toen spoten er zes, zeven harde stralen bijna wit, dik zaad hoog tegen de muur en die dropen langzaam naar beneden tot op het urinoir en aan beide zijden verder naar beneden langs de tegels Hij drukte ook nu zijn, al iets minder stijve, lul leeg, verzamelde het dikke zaad op zijn vingers en likte die schoon. Hij duwde zijn inmiddels half stijve lul terug in zijn slip. Dubbelvouwen ging echt nog niet dus kwam die keurig naar rechts in zijn onderbroekje, een beetje hoger dit keer, terecht waarin net voldoende ruimte was. Zijn half stijve lul stak zo nog steeds net buiten zijn heup uit. Rits dicht en klaar. Hij vertrok niet via de doorgang maar loste gewoon op.
Intussen kwam er, wel uit de doorgang, het geluid van iemand die duidelijk een probleem had. OH, OH, OH, nee, nee, nee! Dat kwam van een man die een beetje raar schuifelend liep, een hand in zijn kruis en er zat iets tussen zijn vingers geklemd. Hij had alleen een heel dun, wit, verwassen sportbroekje aan en een al even dun hemdje dat verder niet in de weg zat doordat het heel kort was. Hij kreunde toen hij zijn andere hand in het broekje stopte en de eerste losliet. Op dat moment was duidelijk zichtbaar dat er een wel heel grote natte, bijna transparante plek zat in zijn broekje die nog eens heel snel groter werd ook. Er liepen zelfs een paar straaltjes langs zijn benen. De natte broek liet zijn gekromde hand bijna net zo duidelijk zien als die waarmee hij probeerde zijn broek en al even dunne onderbroek naar beneden te trekken. Eindelijk lukte dat en vielen die broekjes met een natte klets over zijn schoenen heen. Hij schuifelde in de richting van een urinoir met het slurfje van zijn voorhuid ongeveer halverwege tussen zijn vingers geklemd. Er zat een behoorlijk dikke ballon met pis tussen zijn eikel en zijn vingers. Op ruime afstand van het urinoir liet hij los en dus spoot de urine alle kanten uit. Het slurfje, eigenlijk mag je wel slurf zeggen, dat ding was tussen de vier en vijf centimeter lang, maakte een paar vreemde bewegingen zodat hij de vloer de muur en zelfs ook nog het urinoir nat maakte. Hij schuifelde nog een stukje door en sproeide de rest van zijn blaasinhoud min of meer in de goede richting maar niet helemaal want het leek wel of die slurf af en toe een rondje draaide. Dus ging er ongeveer evenveel op de muur als in het urinoir. Plotseling kwam er niets meer en bleef de slurf er bewegingsloos bij hangen. Het interesseerde hem blijkbaar niet dat er nog aardig wat pis in die lange slurf kon zitten want hij deed geen enkele moeite om de rest er nog uit te krijgen. Hij bukte zich om eerst zijn onderbroek omhoog te trekken die in deze conditie zo goed als niets van het uitzicht op zijn lul, zijn ballen en zijn enorme bos zwart lulhaar wegnam. Nou ja, op de plek waar zijn lul terechtkwam was dat vod toch al letterlijk zeiknat dus nog een beetje erbij uit die slurf maakte toch niet veel meer uit. Het zicht op de inhoud van zijn broeken werd wel iets minder duidelijk toen ook zijn doorweekte sportbroek weer op zijn plek zat maar er bleef toch weinig te raden over. Maar lang kon ik er niet naar kijken want ook hij loste volledig op.
Hij was nog niet weg of er diende zich al iets heel anders aan, een jongetje van een jaar of vier dat probeerde zijn vader mee te sleuren, richting urinoirs. Maar de pappa had een ander plan. Hij deed de deur van een wc open, zette het jongetje voor de pot, trok zijn broek en onderbroek naar beneden en zei, dan ga jij hier even plassen en dan gaat pappa aan de overkant. Nou, dat bleek dus helemaal fout te zijn want het jongetje zei heel gedecideerd, ik ga daar plassen, en hij wees naar de urinoirs, anders til je me ook op. Maar pappa moet ook zo nodig plassen en dan plast pappa missien wel in zijn broek. Maar daar had het jongetje geen boodschap aan, ik ga daar plassen. Als pappa nou ook in die wc was gaan plassen was alles goed gekomen. Maar dat deed pappa niet en na een korte discussie tilde hij het jongetje toch maar op en hield het met één arm stevig tegen zich aan. Hij ging voor een urinoir staan en wurmde met zijn andere hand met veel moeite zijn eigen jeans en zijn slipje naar beneden. Verkeerde volgorde natuurlijk maar zo ging het nu eenmaal. Doordat hij tamelijk grote ballen had, in een onbehaarde en zeer strakke zak wees zijn, kennelijk nogal stevige piemel die ik, rekening houdend met de niet al te uitgebreide plaatselijke begroeiing, op zo'n negen of tien cntimeter lang schatte, bijna recht naar voren. Het zag er dus naar uit dat zijn blaasinhoud wel in het urinoir terecht zou komen. Het jongetje begon te plassen en pappa ook, en wel tussen de benen van het jongetje door, een tamelijk riskante onderneming naar mijn idee. Eerst ging er nog even wat mis want pappa had, door een ernstig gebrek aan uitzicht, niet door dat dat zijn voorhuid helemaal over zijn eikel dichtgevouwen uit zijn slipje was gekomen. En dus moest zijn straal zich eerst een uitweg zoeken waardoor er kleine straaltjes ongericht alle kanten uit spoten. Een beetje gespetter later vormde zijn voorhuid een keurig tuitje zodat het meeste toch in het urinoir terecht kwam. Maar een kind van vier wordt, met één arm omhooggehouden, steeds zwaarder en zwaarder en uiteindelijk een beetje te zwaar. Daardoor zakte het jongetje steeds verder naar beneden. Het jongetje was inmiddels uitegeplast maar de pappa zo te zien nog lang niet. En het jongetje zakte verder en verder. Zo ver zelfs dat het pappas piemel steeds een stukje verder naar beneden duwde. Pappa had nog steeds geen uitzicht, noch op zijn eigen lul noch op het urinoir en had dat helemaal niet door, totdat er plotseling geen geluid meer was van zijn straal urine die het porselein raakte en hij zich realiseerde dat er iets mis ging. Zijn piemel wees inmiddels recht naar beneden en daardoor plaste hij vol in de broek van zijn zoon. Het kostte hem enige moeite om af te knijpen maar na even lukte dat toch. Hij deed en stap naar achteren, tilde het jongetje weer wat verder op en zette het op de grond. Het kind trok zijn onderbroekje op en merkte dat dat kletsnat was. Heel verontwaardigd riep het jochie dat hij toch echt niet in zijn broek had geplast. Eindelijk klopte het smoesje eens van een klein kind dat in zijn broek heeft geplast en dat zegt dat iemand anders in zijn broek heeft geplast. Pappa probeerde nog even verder te plassen maar dat was hem niet gegund want het jongetje had inmiddels ook zijn behoorlijk natte jeans omhooggetrokken en zei, ik moet nu een schone broek. En wat deed die pappa? Hij kneep zijn nog altijd zeer krachtige straal af, schudde de laatste druppels af en trok zijn slipje en jeans weer op. Jammer voor de pappa maar die waren ook niet helemaal droog gebleven. Ik hielp hem hopen dat hij snel ergens weer verder zou kunnen plassen omdat anders de kans op een nog groter ongeluk zeker niet uit te sluiten viel. Vervolgens losten vader en zoon op.
Het was mij tot dan toe niet opgevallen maar plotseling zag ik dat er twee jongens van een jaar of zestien, zeventien voor twee urinoirs aan de andere kant van de doorgang stonden. Het moet een tweeling zijn geweest, geen verschilletje te bespeuren. Ze waren bezig hun jeans los te maken, niet hun eigen jeans maar die van de ander dus dat kon interessant worden. Makkelijk ging het niet maar na even lukte het hen toch om de knopen los te krijgen. De ritsen gingen iets vlotter maar de slipjes dan weer niet. Om die uit de weg te krijgen draaiden ze zich uiteindelijk naar elkaar toe zodat ze beiden twee handen konden gebruiken. Toen was het zo gepiept. In een flits zag ik nog net twee slappe jomgenspiemels, keurig recht, niet al te dik, met een klein tuitje eraan. Alles bijelkaar een centimeter of acht. Maar voordat ik die goed en wel had geregistreerd stonden er in een fractie van een seconde twee flinke stijve lullen onder zo'n 45 graden om hoog. Die wreven ze even lekker tegenelkaar aan, tot ze tegelijkertijd zeiden, ik begin zo te pissen, ik hou het nu echt niet meer. Daarop draaiden ze zich weer naar de pisbakken toe en lieten ze op hetzelfde moment hun krachtige stralen los. De eerste pis van beiden kletterde hoog tegen de tegels, waarop ze snel een vinger op de stijve van de ander legden om die een stukje omlaag te duwen. Dat was vast niet de eerste keer, het zag er zeer geroutineerd uit. Nu kon ik alles even rustig bekijken. Die twee lullen waren exact gelijk. Behoorlijk breed aan de basis, wel een centimeter of zeven en dan taps toelopend in een klein, spits eikeltje. Langzaam trok bij beiden de voorhuid vanzelf terug totdat de prachtige gladde, glanzende, roze eikeltjes helemaal in zicht kwamen. Ze hadden, zeker in vergelijking met de aan de basis wel heel brede lullen, kleine balletjes in een super strakke zak. Zo strak zelfs dat je alleen een kogelrond pakketje zag en er geen enkele scheiding zichtbaar was tussen de uit twee delen bestaande inhoud. Niet alleen die ene vinger bleef op de stijve van de ander liggen, al snel pakten ze elkaars lul goed beet en, alsof het afgesproken was, mikten ze tegelijkertijd op de pisbak waar de ander voor stond. Dus nog meer nat op de muur maar nu op de tegels tussen de urinoirs in. En na nog even begonnen ze een zwaardgevecht met hun stralen. Dat heb ik vroeger zelf ook wel eens gedaan met een vriendje maar dan samen bij een wcpot. Weliswaar bleef dan soms de vloer niet helemaal droog en kregen we op ons kop van een moeder die weer aan de schoonmaak kon maar zo erg als deze twee hebben we het nooit gemaakt. De stralen werden wat minder krachtig en stopten uiteindelijk. Er liepen bij elk nog een paar druppels lang hun stijve. Die pikten ze op met hun vingers en smeerde die op elkaars eikeltje. Ze bleven een pooje bezig met de lul van de ander, pakten die een stukje onder het opgerolde velletje beet en begonnen te trekken. Zo te zien hadden ze dit al heel vaak geoefend, het was een perfecte show. Het duurde niet lang of ze begonnen te spuiten en niet zo zuinig ook. De eerste zes harde stralen spoten tegelijkertijd tegen de tegels. Er volgden er nog een stuk of vier met afnemende kracht, iets minder synchroon. De laatste druppeltjes gleden langs de schachten. Ook die pikten ze op met een vinger maar nu likten ze beiden hun eigen vinger af. Blijkbaar beviel de smaak wel want ze wreven elkaars lul goed leeg en ze likten weer hun vinders af. Ze stopten elk hun nog steeds behoorlijk indrukwekkende, toch wel een centimeter of zestien, maar al iets minder stijve lullen in hun eigen slipje. Ze konden ze net voldoende naar de zijkant drukken. Ze ritsten elk hun eigen broek weer dicht, gaven elkaar een vluchtige kus op de lippen en weg waren ze.
Pas toen zag ik dat ik had gemist dat er bij het derde urinoir aan die kant ook een jongeman was verschenen. Die stond behoorlijk geïrriteerd met zijn hand door de op rits in zijn broek te prutsen maar wat hij probeerde lukte kennelijk niet want met zijn andere hand rukte hij de knoop van zijn broek los. Die viel op de grond. Nu zag ik dat hij kennelijk had geprobeerd om zijn lul door de gulp van zijn ouderwetse witte onderbroek naar buiten te krijgen want hij zat nog steeds met een paar vingers in die gulp. Hij trok zijn vingers terug en rukte zijn onderbroek omlaag. Er hing iets werkelijk indrukwekkends tussen zijn benen, recht naar beneden door de zwaarte. Deze haalde geen twintig centimeter maar in ieder geval wel zeventien of achttien. En dik dat dat ding was, wel bijna een bierblikje en misschien zelfs wel helemaal. Geen wonder dus dat het hem niet lukte om dat lange dikke ding door de gulp naar buiten te wurmen. Ik bedoel maar, het lukt mij al niet met een ongeveer gemiddelde piemel, laat staan met zoiets enorms. Het laatste stukje van zijn eikel, even dik als zijn lul, was net zichtbaar dus hij hoefde zijn voorhuid niet terug te trekken voor hij ging plassen. Wel moest hij dat zichtbaar zware ding een stukje optillen om in het urinoir te kunnen mikken. Hij hoefde niet, zoals bij bijna alle mannen het geval is, even te wachten tot er iets gebeurde maar er was meteen een straal, al even indrukwekkend als de lul waar die uitkwam, het leek wel de straal van een tuinslang. Nou ja, een beetje overdreven natuurlijk maar in ieder geval erg dik. Dat hij zo vlot van start ging intrigeerde me wel en dus begon ik met een korte inspectie van zijn onderbroek. En ja hoor, er zat een flinke natte plek, laag in het kruis. Hij moest dus gewoon zo nodig plassen dat hij al iets was verloren en iets uit een zo dikke pik is al gauw flink wat. Er zat niet veel kracht achter zijn straal maar het liep eruit als een waterval. Dat kon je geen plassen noemen, dat was echt pissen. Blijkbaar had de leiding van begin tot eind dezelfde ruime diameter want zijn blaas was zo leeg en de straal hield even plotseling op als die was begonnen. Die natte plek in zijn onderbroek was waarschijnlijk dus echt het resultaat van het verlies van een scheutje, wat bij hem al bijna een ramp brtekende. Hij zette zijn duim op de bovenkant van zijn lul en zijn wijsvinger op de onderkant om de eventueel nog aanwezige urine eruit te wrijven, van de basis tot aan het puntje, nou, zeg maar punt van zijn eikel. Hij rekte zijn voorhuid uit tot een stukje buiten zijn eikel en daar verscheen nog druppel die even twijfelde en er toch maar afviel. Vervolgens schoof hij, nog steeds tussen duim en wijsvinger zijn voorhuid weer terug. Hij stopte niet toen die weer terug was op zijn plek maar ontblootte zijn eikel helemaal, zodat het randje net in zicht kwam en ging weer terug. Die handeling herhaalde hij een poosje, met andere woorden, hij stond zich af te trekken, nog steeds met dat dikke ding tussen duim en wijsvinger, alsof het klein piemeltje was. Zo op het eerste gezicht was niet duidelijk dat die lul echt stijf werd want hij werd niet dikker en ook niet langer maar na even liet hij hem los en toen bleef die onder een hoek van vijfenveertig graden naar beneden hangen in plaats van slap, recht naar beneden zoals toen hij begon te plassen. Er liepen er een paar golfjes dik grijsachtig zaad uit. Dat kwam dus in het urinoir terecht zonder dat hij het ding hoefde op te tillen. Er hingen nog wel een paar druppels van het dikke zaad aan zijn eikel maar dat deerde hem niet. Hij viste zijn onderbroek op en stopte zijn nog druipende lul erin. Er zat, door zijn nog min of meer stijve lul, een indrukwekkende bobbel in die onderbroek. Hij verwende met zijn hand die bobbel nog even, waardoor er direct, ondanks de dubbele stof van de gulp, een flinke doorschijnende plek ontstond in zijn onderbroek kennelijk had er ergens in het afvioersysteem toch nog een verrassing klaargestaan. Zaad of pis was niet gelijk duidelijk. Die plek sloot precies aan bij de natte plek die er, lager in het kruis, al zat van de verloren scheut urine. Hij wreef nog een paar keer met zijn hand stevig over die bobbel waardoor er zelfs een restje zaad verscheen op de buitenkant van zijn onderbroek. Dat smeerde hij nog een beetje uit en toen veegde hij zijn hand af aan de achterkant van zijn onderbroek. Die onderbroek was dus aardig vochtig geworden. Daar zal ik niets van zeggen want dat vind ik zelf ook wel lekker. Hij trok ook zijn jeans op en probeerde die dicht tr krijgen. De knoop ging wel maar die nog altijd enorme bobbel liet zich iets minder makkelijk achter de rits krijgen, die bleef zeer duidelijk naar buiten piepen. Maar na enig gepruts slaagde hij erin om dat ding naar links te drukken zodat de rits wel dicht kon. Alleen werd die bobbel er niet kleiner op. Maar dat mocht de pret niet drukken. Hij kneep er nog een beetje in en verdween vervolgens.
En eindje verderop was een forse man verschenen. Hij ging voor een wat verder verwijderde urinoir staan maar, flexibel als ik op dit moment was, kon ik toch alles van zeer nabij bekijken. Hij maakte zijn broek los en ook die viel op de grond en zijn onderbroek, een Jockey met een gulp in de rechter poot van de omgekeerde Y, volgde. Het zegt toch wel iets over mij en mijn wensen in het dagelijks leven dat de meeste broeken op de grond terecht komen. Nou ja, hier kan dat in ieder geval. Bij heel veel openbare toiletten zou alles meteen de was in kunnen. Maar terug naar de niet zo werkelijke werkelijkheid. Ik moest wel even met mijn ogen knipperen. Want de man had een flinke zak, met zo te zien een paar ballen erin die helemaal bij zijn postuur pasten maar verder moest ik even zoeken. Helemaal boven aan het niet gevulde deel van zijn behoorlijk lange, slappe zak ontwaarde ik uiteindelijk een klein friemeltje en dat bleek een piemeltje te zijn, net iets kleiner dan van dat jongetje daarnet. Dat had nooit door die gulp naar buiten gekund.
Ik heb vroeger precies zo'n Jockey gehad, donkerblauw met een witte omgekeerde Y, witte biezen langs de benen en een witte elastieken band. Maar ik vond ze eigenlijk gewoon te groot. Waarom ik er dan toch een kocht? Nou, ik was eigenlijk ook wel geïntrigeerd door gulpen in onderbroeken, ik was gewoon benieuwd hoe de constructie daarvan was. Maar ik heb er van mijn leven nog nooit gebruik van gemaakt, althans niet om te plassen. Ik heb het met elke onderbroek met een gulp die ik in de loop van de tijd had natuurlijk wel een keer geprobeerd hoor. Zo'n gedoe om je lul erdoor naar buiten te krijgen, tegen de tijd dat dat gelukt is kun je je wel gaan verschonen. En bovendien dat gulpje van die Jockeys was zo klein dat het helemaal niet ging, zelfs als je, zoals ik, gewoon middelmatig geschapen was.
Alles was normaal aan die man alleen zijn piemeltje was sinds zijn babytijd vergeten mee te groeien. Juist daarom was hij natuurlijk een eindje verderop gaan staan, zodat ik het niet zou kunnen zien. Hij pakte het piemeltje, meer dan drie centimeter kon het niet zijn, tussen duim en wijsvinger waardoor alleen het laatste stukje van zijn loze velletje nog in zicht was. Het duurde even maar toen rekte het mini voorhuidje zich een beetje uit en spoot er een dun, scherp straaltje tegen het porselein. Door de grote kracht maakte het een hoger geluid dan de meeste stralen. Blijkbaar had zijn blaas wel de afmetingen die bij zijn lichaam paste want duurde erg lang voor het straaltje stopte. Tijdens het plassen was het piemeltje wel iets gegroeid waardoor ik de afscheiding tussen de schacht en het eikeltje kon zien. Het piemeltje was bezig een plassertje te worden. Hij liet het even los en toen groeide het verder en werd het een klein stijf pikkie, tussen de zes en zeven centimeter lang en twee centimeter dik. Een perfect gevormd kaarsrecht pikkie. Het donkerrode eikeltje kwam een beetje in zicht, met zijn piepkleine plasspleetje. Ik kreeg er echt zijn in op dat pikkie tussen mijn lippen te nemen en in zijn geheel naar binnen te zuigen. Maar ja, dat gaat moeilijk met luchtspiegelingen. Ik zou er trouwens niet eens de tijd voor gekregen hebben want hij nam het ding weer tussen duim en wijsvinger en schoof de voorhuid terug waardoor het eveneens perfect gevormde eikeltje, zo'n anderhalve centimeter lang, helemaal zichtbaar werd. Het was geen verrassing meer dat hij zich begon af te trekken. Het duurde niet lang of hij begon te spuiten. Ook weer zo'n dun hard straaltje zaad dat met grote kracht zo'n anderhalve meter hoger tegen de tegels aanvloog. Het was dik grijsachtig zaad maar doordat het zo'n dun streepje was liep het toch tamelijk snel naar beneden. Voor het eerste zaad op de bovenkant vanf het urinoir was aangekomen was hij minstens acht straaltjes verder en had hij zijn stijve piemeltje losgelaten. Maar de voorraad was nog niet uitgeput. Steeds wipte het ding dat nu bijna recht omhoog wees een beetje op en liet weer zo'n straaltje los en nog een en nog een. Die eindigden niet meer op de muur maar bleven even in de lucht hangen en vielen vervolgens naar beneden, in het urinoir. Onderweg kruiste de neergaande straal de volgende opstijgende. Nog een paar straaltjes die steeds minder hoog kwamen en toen stopte het. Hij wreef zijn pikkie tussen duim en wijsvinger leeg en likte zijn vingers schoon. Het nog steeds stijve pikkie verdween in zijn onderbroek en vervolgens zijn broek. Daar leek nu een behoorlijk grote vulling in te zitten. Deels klopte dat echt door de grote ballen die tijdens de aangename behandeling strak tegen zijn lichaam aan waren getrokken en deels was dat van voorbijgaande aard want dat pikkie zou niet eeuwig stijf blijven. En ook hij was plotseling weg.
Maar het bleef niet lang leeg. Een eindje verderop doemde plotseling een leuke slanke jongen op met halflang blond haar. Ook hij liet zijn broek zakken en een superklein slipje. Hij moet zo'n jaar of veertien zijn geweest maar er zat nog geen haartje op zijn buik. Op de plek waar je bij de meeste mensen die zongebruind zijn een stuk wit ziet waar dan vaak een zwembroek zit was hij net zo bruin als de rest van zijn lichaam. Bij nadere beschouwing zat er zelfs nog geen donshaartje rond zijn piemel. Die was ongeveer zevenn of acht centimeter lang, twee centimeter dik en er stak een klein tuitje voorhuid buiten zijn eikeltje uit. In zijn strakke zak zaten twee ballejes die qua formaat helemaal bij zijn piemel pasten.Hij schoof opvallend dicht tegen het urinoir aan maar net als bij zijn voorgangers ontnam mij dat geen enkel uitzicht. Hij pakte zijn piemel beet en wachtte tot er iets gebeurde. Al tijdens het wachten begon zijn piemel een beetje te groeien. Negen, tien, elf centimeter. Hij werd ook een beetje dikker. Toen begon hij met kracht te plassen en rekte zijn piemel zich nog een beetje verder uit en liet hij hem los. Het slanke ding, nu een centimeter of twaaf lang bleef vanzelf rechtvooruit staan. Maar toen gebeurde er iets wat ik nog nooit had gezien. Terwijl zijn piemel nog verder groeide kwam de strakke zak met zijn ballen los van zijn lichaam en schoof langzaam een stukje naar voren. Tegelijkertijd kromde het eind van zijn piemel omhoog en intussen bleef hij plassen. De straal kwam dus steeds hoger uit in het urinoir. Op het moment dat de straal de bovenrand van het urinoir zou verlaten om de muur te raken schoot die inmiddels erg lange piemel kennelijk plotseling in zijn definitieve stijve stand, met het laatste stuk onder bijna negentig op het eerste en plaste hij recht omhoog. Een beetje urine droop rechtreeks het urinoir in maar het meeste landde op die stijve lul. Wat lengte betreft was dat ding inmiddels echt een lul geworden maar de bescheiden dikte bleef bij een piemel horen. De urine die op zijn stijve terecht kwam splitste zich in twee delen. Een deel liep naar de onderkant en lekte via zijn ballen het urinoir in. Het andere deel liep over de bovenkant van zijn stijve naar zijn buik en droop door zijn liezen in zijn slipje en zijn jeans. De straal werd minder en minder fel en stopte toen helemaal. Alles bleef even als bevroren in dezelfde stand staan. Een stukje horizontale stijve lul van een centimeter vier, dan een stukje horizontale stijvelul met de dicht opeengepakte ballen in een zeer strakke zak ertegenaan geplakt, ook zo'n centimeter of vier, een stukje horizontale stijve lul van weer een centimeter of vijf. Toen ging het ding met een ruime bocht over naar verticaal, nog zo'n vijf centimeter. Als je daar aan de bovenkant een meetlint overheen zou leggen kom je op minstens achttien centimeter. Maar hij leek nog veel langer doordat de ruime buitenbocht, die het meeste opviel, veel langer oogde. Zijn voorhuid lag als een ijsmutsje over de eikel. Daar stak een klein stukje voorhuid buitenuit dat net niet helemaal sloot. Toen ik er bovenin keek zag ik net het bescheiden plasspleetje zitten. Terwijl er nog urine langs dat lange, dunne ding droop pakte hij zijn eikeltje beet en kneep er een paar keer voorzichtig in. Daarna ging hij verder met een nauwelijks waarneembare verschuiving van zijn duim op het randje van zijn eikel en zijn wijsvinger op het toompje, als de één een mini stukje omhoog ging bewoog hij de ander eenzelfde stukje naar beneden. Dat hoefde hij maar een paar keer te doen om het gewenste effect te bereiken. Uit de opening in zijn voorhuid spoot een straaltje dun zaad zo'n centimeter of zes omhoog. Door de spanning van het klaarkomen was het horizontale deel van zijn stijve een stukje omhooggewipt en dus landde het zaad op zijn lul. Het volgde dezelfde weg als eerder de urine. Nog zo'n straaltje en rwee die iets minder hoog kwamen. De rest bleef binnen het kleine tuitje van zijn voorhuid. Die voorhuid trok hij helemaal terug dus liep het restje zaad ook langs zijn lul. Die begon snel te krimpen zodat hij die weer in zijn slipje kon stoppen.
Terwijl hij zijn broek omhoog trok hoorde ik plotseling een vreemd geluid.
Verder in deel 4
vochtignat@gmail.com